اعز انسان ابراهيم ابنعوف

ﻳﺎ ﺃﻋﺰ ﺇﻧﺴﺎﻥ .. ﻟﻰّ ﺃﻧﺎ ﻳـﺎ ﺃﻋـﺰّ ﺇﻧﺴـﺎﻥ
ﻣﺎﻧﻰ ﻏﺮﻳﺐ ﻋﻠﻴﻚ .. ﻳﻰ ﻋﺎﺷﻘﻚ ..
ﺍﻟﻮﻟﻬﺎﻥ
ﺟﻴﺘﻚ ﻭﻣﻦ ﺳﺠﻮﻥ ﺍﻟﺮﻳﺪ ﺑﺪﻭﺭ ﻟـﻲ
ﺿﻤـﺎﻥ
ﻣﺎﺗﺼﺎﺭﺣﻨـﻰ ﻗﻮﻟـﻲ ﻟـﻲ ﺑﻜـﻞ .. ﺃﻣـﺎﻥ
ﻓـﻲ ﻗﻠﺒـﻚ ﺩﺣﻴـﻦ ﺧﺎﺗﻴﻨـﻰ ﻳﺎﺗـﻮ ﻣﻜـﺎﻥ
ﻗﺮﺑﺘﻚ .. ﻭﺑﻴﻨﻚ ﻭﺑﻴﻨـﻲ .. ﻛﺎﻧـﻮﺍ ﺃﺯﻣـﺎﻥ
ﻃﺮﻳﺘﻚ .. ﻭﻓﻜﺮﻱ ﻓﻲ ﻋﺎﻟﻢ ﻣـﻦ
ﺍﻟﻨﺴﻴـﺎﻥ
ﺧﺎﺷﻊ ﻣﺒﺘﻬـﻞ ﻃﺎﻟـﺐ ﺍﻹﻟـﻪ .. ﺳﺒﺤـﺎﻥ
ﻳﺠﻤﻊ ﺭﻭﺣﻲ ﺑﻲ ﺭﻭﺣﻚ .. ﻳﻌﻴﺸﻮﺍ
ﺃﺧـﻮﺍﻥ
ﺑﺮﻳﺪﻙ ﻭﺭﻳﺪﺗﻰ ﻟﻴـﻚ ﺭﻳـﺪﺓ ﻋﻴـﺎﻥ ﻭﺑﻴـﺎﻥ
ﻭﻗﻮﻟﺔ ﺃﻧﺴﺎﻙ ﻋﻨﺪﻱ ﺑﻌﻴـﺪﺓ ﻓـﻲ
ﺍﻟﺤﺴﺒـﺎﻥ
ﻛﻞ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﻣـﻦ ﻏﻴـﺮﻙ .. ﺃﺷﻮﻓـﺎ ﻫـﻮﺍﻥ
ﻭﺣﺘﻰ ﺃﻓﺮﺍﺣﻲ ﻓﻴﻬﺎ ﻏﻴـﺮﻙ ﺗﺒﻘـﻰ ﻫـﻮﺍﻥ
ﺃﺷﻴﻠﻚ ﻓﻲ ﻋﻴﻮﻧـﻲ ﻋﻠﻴـﻚ ﺃﻇـﻞ ﺳﻬـﺮﺍﻥ
ﻭﺃﺳﻜﺐ ﺫﺍﺗﻲ ﻓﻲ ﺫﺍﺗـﻚ .. ﻭﺃﺟﻴـﺐ
ﺃﻭﺯﺍﻥ
ﺃﺭﺩﺩ ﻓﻲ ﺣـﺮﻭﻑ ﺃﺳﻤـﻚ ﺑـﺮﺍﻯ ﻧﺸـﻮﺍﻥ
ﻳﻌﻘﺐ ﻓـﻲ ﺻـﺪﺍﻩ ﻣﻌـﺎﻯ .. ﻛُـﻞ ﻟﺴـﺎﻥ
ﺃﺧﻠﻰ ﺍﻟﻜﻮﻥ ﻓﺮﺡ ﻳﺮﻗـﺺ ﻣﻌـﺎﻯ
ﻃﺮﺑـﺎﻥ
ﺗﻐﻨـﻰ ﻃﻴـﻮﺭﻩ ﺗﺘﻤﺎﻳـﻞ ﻣـﻊ ﺍﻷﻏـﺼـﺎﻥ
ﻟﻴﻪ ﺑﻐﻨـﺎﻙ ﻣـﺎ ﺃﻛﺴـﻰ ﺍﻟﻮﺟـﻮﺩ ﺃﻟـﻮﺍﻥ
ﻭﺃﻧﺎ ﺍﻟﻤﻜﺘﻮﺏ ﻟﻲ ) ﺃﺣﺒﻚ ( ﻭﻟﻴﻚ ﺃﻋﻴﺶ
ﻓﻨﺎﻥ
ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻭﺿﻤﻲ ﺻﺪﺭﻱ ﻋﻠﻴـﻚ ﺑـﻲ ﺗﺤﻨـﺎﻥ
ﻭﺭﺟّﻌﻰ ﻋﻤﺮﻱ ﻭﻛﺘﻴﻦ ﻛـﺖ ﻣـﻊ
ﺍﻟﺤﺒﻴـﺎﻥ
ﺑﻴﻜﻰ ﻧﺴﻴﺖ ﺷﻘﺎﻱ .. ﻭﻛﻞ ﺍﻟﻌـﺬﺍﺏ
ﺍﻟﻜـﺎﻥ
ﻭﻓﻴﻜﻰ ﻟﻘﻴﺖ ﺣﻨـﺎﻥ ﺃﻣـﻲ ﺍﻟﻔﻘﺪﺗـﻮ
ﺯﻣـﺎﻥ